Miejsce w SLW: uczeń Tadeusza Kotarbińskiego.

Obszary badań: teoria znaczenia, psychoanaliza, filozofia polityki.

BIOGRAFIA

Data i miejsce urodzenia: 29.02.1929. Warszawa.

Data i miejsce śmierci: 7.09.1995. Jerozolima (Izrael).

Rodzice: Wilhelm i Wanda z d. Perlis.

Matura: Gimnazjum Miejskie w Łodzi (1947).

Studia: UŁ (1947–1949), UW (1949–1952).

Magisterium: Analiza pojęcia „znaczenia” w polskiej literaturze semantycznej. 12.03.1952. UW. Tadeusz Kotarbiński.

Dydaktyka: UW (1956–1962), University of California w Berkeley (1964–1969).

Varia: Używał początkowo nazwiska: Grossman. Był zatrudniony w PAN (1956–1962). W 1962 wyemigrował do Izraela, gdzie pozostał (z przerwą w latach 1964–1969).

IDEE, PROBLEMY, REZULTATY

Ogólna charakterystyka dorobku naukowego

Początkowo Jedlicki zajmował się teorią znaczenia; później – statusem poznawczym psychoanalizy. W centrum jego zainteresowań była zawsze filozofia polityki. W ocenie bieżącej polityki kierował się zasadą powściągliwości, za którą stało przekonanie o nieprzewidywalności skutków działań polityków.

Najbardziej znana stała się jego publicystycznie ujęta demistyfikacja motywów, którymi kierowały się grupy konkurujące o władzę w komunistycznej Polsce; zidentyfikował je za pomocą obelżywych terminów, którymi te grupy określały się wzajemnie: „chamy” (czyli osoby pochodzenia chłopskiego) i „żydy” (osoby pochodzenia żydowskiego).

BIBLIOGRAFIA

A. Wykazy prac: 

Bp.

B. Bibliografia podmiotowa:

1. Teksty naukowe:

1.1. Książki własne:

• 1961^k – Co sądzić o freudyzmie i psychoanalizie. W., WP, ss. 140. • 1963^k – Klub Krzywego Koła. Ps., IL, ss. 168. 1989². W., WGOS, ss. XII+168. • 1970^k (z: Chanan Rapaport) – Social Planning and Research. Some Implications for Mental Health. Lon., Rt, ss. 62. Skrót w: [Jarus, Marcus, Oren i Rapaport (red.) 1970], s. 573–634. • 1971^k (z: Chanan Rapaport) – Research Relating to the Infant and Preschool Child in Israel. J., HSI, ss. VI+144. • 1978^k – Powerful Environment. An Israeli Contribution to Delinquency Prevention. J., HSI, ss. 25.

1.2. Książki (współ)redagowane:

• 1956^r – George Berkeley. Traktat o zasadach poznania ludzkiego. Trzy dialogi między Hylasem a Filonousem. W., PWN, ss. XII+334.

1.3. Zbiory tekstów własnych: 

Bp.

1.4. Artykuły:

• 1960 – Co sądzić o freudyzmie i psychoanalizie? O frustracji i konfliktach nieświadomych. O psychodynamice chorób psychicznych. WŻ r. XXVII nr 8 s. 473–478, nr 9 s. 552–555. • 1962 – Teoria dysonansu poznawczego Festingera a doktryna psychoanalityczna. SSoc r. II nr 1 4–7 s. 43–62. • 1966 – Kajdany Ludwika Hassa. Kul (Ps.) r. XVII nr 4 s. 3–21. • 1984 (z: Chanan Rapaport) – Fours Models of Poverty. MD v. XII nr 45 s. 105–130.

2. Publicystyka:

• 1962^p – „Chamy i żydy”. Kul (Ps.) r. XIII nr 12 s. 3–41. 1981. W., WKr, ss. 26. • 1963^p – Glossa autorska do „Chamów i Żydów”. Kul (Ps.) r. XIV nr 3 s. 107–119. • 1966–1967^p – Ludwik Hass. IS nr 27 s. 23–25. • 1967a^p – Disorder in Warsaw. NPol v. VI nr 3 s. 82–89. Toż w: [Jacobson (red.) 1972], s. 283–294. • 1967b^p – The Free Speech Movement in Warsaw. NPol v. VI nr 1 s. 49–56.

3. Teksty literackie:

• 1951^l – Praca radosna. Wiersze o pracy. W., WMON, ss. 104.

4. Przekłady:

■ Popper, Karl Raimund: • 2006 (z: Halina Krahelska) – Społeczeństwo otwarte i jego wrogowie. T. II. W., WNPWN, ss. VI+516. 2007². 2010³. ■ Rouzé, Michel: • 1950 – Fryderyk Joliot-Curie. W., Cz, ss. 68.

C. Bibliografia przedmiotowa:

■ Giedroyc, Jerzy: • 2017 – Witold Jedlicki. Listy 1959–1992. W., WWź, ss. 784. ■ Kraśko, Nina: • 2017 – Witold Jedlicki (29 II 1929 – 7 IX 1995). Między samorealizacją a realiami. KS r. LXI nr 4 s. 189–213.