Miejsce w SLW: uczeń Tadeusza Kotarbińskiego.

Obszary badań: historia filozofii i logiki.

BIOGRAFIA

Data i miejsce urodzenia: 31.03.1911. Nowy Sącz.

Data i miejsce śmierci: 13.11.1987. Warszawa.

Rodzice: Michał i Zofia z d. Fijas.

Matura: I Państwowe Gimnazjum im. J. Długosza w Nowym Sączu (1932).

Studia: UJ (1933–1939), UW (1949–1950).

Magisterium (z filologii klasycznej): De Epicuri Canonica. 20.12.1950. UW. Adam Krokiewicz.

Doktorat: O teoretycznych i historycznych podstawach indukcji u Franciszka Bacona. 13.12.1960. UW. Tadeusz Kotarbiński.

Dydaktyka: Wyższe Kursy Nauczycielskie w obozach jenieckich (1939–1945), szkolnictwo polskie w Niemczech (1945–1947) – najpierw w Centrali Szkolnictwa w Niemczech, a następnie w szkolnictwie polskim w brytyjskiej strefie okupacyjnej, Państwowy Wyższy Kurs Nauczycielski Oświaty i Kultury Dorosłych (po powrocie do Polski), Centralna Szkoła Związków Zawodowych (1950–1952), SN (1957–1959).

Varia: W czasie studiów w UJ należał do ugrupowania ZET i był prezesem Akademickiego Koła Dyskusyjno-Naukowego, działającego w latach 1936–1938. Po Kampanii Wrześniowej 1939 do końca wojny przebywał w oflagach niemieckich (kolejno: Itzehoe, Sandbostel, Lubeka i Dössel). Redaktor w Bibliotece Klasyków Filozofii PWN (1953–1959?).

IDEE, PROBLEMY, REZULTATY

Ogólna charakterystyka dorobku naukowego

Leśniakowi zawdzięczamy liczne przekłady (zaopatrzone w bogaty aparat krytyczny) i opracowania klasycznych dzieł filozoficznych – przede wszystkim starożytnych.

Wybrane kwestie szczegółowe

• Historyczne uwarunkowania nauki i światopoglądu. „Zarówno nauka, jak i wszelkie poglądy na świat, powstają w procesie opanowywania środowiska przez ludzi żyjących w danej epoce.”

„Zarówno owo środowisko, jak i sposoby jego opanowywania są uwarunkowane historycznie. Jest to schemat idealny, tak zresztą jak wszelkie schematy. W praktyce bowiem ani środowisko nie jest jednolite, ani, co za tym idzie, metody jego opanowywania nie są jednorodne. Stąd też istnieją w każdej epoce empirycznie wykrywalne, różnokierunkowe tendencje, które bądź się zwalczają, bądź krzyżują, przecinają czy interferują. Istnieją też różne odmiany metodologii.”

BIBLIOGRAFIA

A. Wykazy prac: 

Bp.

B. Bibliografia podmiotowa:

1. Teksty naukowe:

1.1. Książki własne:

• 1960^k – Lukrecjusz. W., WP, ss. 226. 1985². • 1961^k – Franciszek Bacon. W., WP, ss. 184. 1967², ss. 208. • 1965^k – Arystoteles. W., WP, ss. 262. 1975², ss. 294. 1989³, ss. 318. • 1968^k – Platon. W., WP, s. 246. 1993², s. 176. 2009³. • 1972^k – Materialiści greccy w epoce przedsokratejskiej. W., WP, ss. 286. • 1975^k – Zarys logiki dla nauczycieli. W., PIPS, ss. 136.

1.2. Książki (współ)redagowane:

• 1946^r – Wypisy naukowe. H., WPZWP, ss. 56.

1.3. Zbiory tekstów własnych: 

Bp.

1.4. Artykuły:

• 1955 – Filodemosa Traktat o indukcji. SL v. II s. 77–150. • 1956 – Epikureizm jako doktryna socjologiczna. MF r. VI nr 1 s. 85–107. • 1957a – Komentarz do: Titus Carus Lucretius. O naturze wszechrzeczy. W., PWN, s. 261–424. • 1957b – O teoretycznych i historycznych podstawach indukcji Franciszka Bacona. AHFMS v. II s. 3–80. • 1957c – Poemat Lukrecjusza O przyrodzie (De rerum natura). SF r. I nr 2 s. 145–179. • 1958a – Marek Aureliusz i jego Rozmyślania. Posłowie do: [Aurelius 1958], s. 165–178. 1984². • 1958b – Przypisy do: [Aurelius 1958], s. 153–164. • 1958c – Stoicyzm i etyka Marka Aurelego. SF r. II nr 2 s. 128–152. • 1960 – Od redakcji. W: [Cicero 1960–1963]. T. I (1960), s. VI–VIII. • 1960–1963 – Wstępy do: [Cicero 1960–1963], T. I (1960), s. 3–6, 227–229, 395–402. T. II (1960), s. 9–13, 193–194, 319–323. T. III (1961), s. 9–12, 157–161, 445–446, 477–480. T. IV (1963), s. 9–10, 61–162, 121–123. • 1963a – Komentarz do tomów I–IV: [Cicero 1960–1963]. T. IV, s. 255–487. • 1963b – Posłowie do: [Cicero 1960–1963]. T. IV, s. 488–511. • 1961a – Poglądy naukowe Franciszka Bacona. KHNT r. VI nr 3 s. 383–391. • 1961b – Życie i twórczość filozoficzna Seneki. W: [Seneca 1961], s. VII–XXVI. • 1966a – Antystenes. W: [Krońska (red.) 1966], szp. 19–26. • 1966b – Chryzyp. W: [Krońska (red.) 1966], szp. 126–133, • 1967a – Burski – pochwała dialektyki stoickiej. W: [Krahelska (red.) 1967], s. 65–90. • 1967b – Uwagi o metodzie naukowej Arystotelesa. W: [Czeżowski 1967^r], s. 597–616. • 1975 – Porfiriusza z Tyru Wstęp do „Kategorii” Arystotelesa”. SMdw v. XVI s. 203–226.

2. Publicystyka: 

Bp.

3. Teksty literackie: 

Bp.

4. Przekłady:

■ Arystoteles: • 1968 – Fizyka. W., PWN, ss. XXXIV+356. • 1973 – Analityki pierwsze. Analityki wtóre. W., PWN, ss. LXIV+362. • 1975 – Kategorie. Hermeneutyka. Isagoga Porfiriusza. W., PWN, ss. XXII+140. • 1978 – Topiki. O dowodach sofistycznych. W., PWN, ss. XXX+332. • 1983 – Metafizyka. W., PWN, ss. XXX+452. 1984². • 1988 – Zachęta do filozofii. W., PWN, ss. XVIII+58. • 1990a – Dzieła wszystkie. T. I. Kategorie. Hermeneutyka. Analityki pierwsze. Analityki wtóre. Topiki. O dowodach sofistycznych. W., PWN, ss. 528. • 1990b – Dzieła wszystkie. T. II. Fizyka. Metafizyka. W., PWN, s. 7–204, 601–857. • 2001 – Dzieła wszystkie. T. VI. Zachęta do filozofii. W., PWN, s. 628–654. ■ Diogenes Laertios: • 1968 (z: Irena Krońska, Bogdan Kupis i Witold Olszewski) – Żywoty i poglądy sławnych filozofów. W., PWN, ss. XXII+710. 1982².

C. Bibliografia przedmiotowa: 

Bp.