SOBOCIŃSKI, Bolesław

  • Wersja 1.0
  • Opublikowany piątek, 10 października 2025

Spis treści

    Miejsce w SLW: uczeń Jana Łukasiewicza.

    Obszary badań: logika.

    Najważniejsze wyniki: liczne rezultaty w zakresie logiki i metalogiki.

    BIOGRAFIA

    Data i miejsce urodzenia: 28.06.1906. Petersburg (Rosja).

    Data i miejsce śmierci: 2.11.1980. South Bend (USA).

    Rodzice: Antoni i Waleria z d. Jasiewicz.

    Matura: Akademickie Kursy Maturalne w Warszawie (1926).

    Studia: UW (1926–1930).

    Magisterium: Z badań nad teorią dedukcji. 30.06.1930. UW. Jan Łukasiewicz.

    Doktorat: Aksjomatyzacja pewnych wielowartościowych systemów teorii dedukcji. 30.06.1937. UW. Jan Łukasiewicz.

    Habilitacja: Z badań nad prototetyką. Między 14.06 a 31.08.1939. UW.

    Profesura: 18.08.1945/. Nominacja – nadana w UŁ – nie została zatwierdzona przez ministerstwo.

    Dydaktyka: UW (1934–1939), UŁ (1945–1946 – formalnie), The Institute of Applied Logic of St Thomas College w St. Paul (Minnesota) (1949–1956), University of Notre Dame w South Bend (Indiana) (1956–1972).

    Varia: W czasie II Wojny światowej – członek najwyższych władz zakonspirowanego Związku Jaszczurczego (1941–1942), przekształconego następnie w NSZ (1942–1945); w konspiracji używał pseud.: Bum, Rawicz. Uczestnik Powstania Warszawskiego 1944. Po wojnie – zagrożony aresztowaniem przez władze komunistyczne – wyjechał z Polski do USA (1949).

    IDEE, PROBLEMY, REZULTATY

    Ogólna charakterystyka dorobku naukowego

    Sobociński uprawiał prawie wyłącznie logikę, chociaż komentował również wiele współczesnych tekstów filozoficznych – zwłaszcza polskich.

    W obrębie logiki – i metalogiki – m.in:

    (a) zbadał gruntownie formalne (scil. syntaktyczne) własności systemów logicznych;

    (b) znalazł kilka krótkich (27-literowych w notacji polskiej) aksjomatów organicznych implikacyjno-negacyjnego rachunku zdań;

    (c) zanalizował systemy modalne będące rozszerzeniami dwuwartościowego rachunku zdań; systemy te podzielił na regularne (tj. takie, że po usunięciu z ich tez operatorów modalnych – tezy te redukują się do tez dwuwartościowego rachunku zdań) i nieregularne (tj. takie, na gruncie których taka redukcja jest niewykonalna);

    (d) wykazał, że prototetyka i ontologia Leśniewskiego są aksjomatyzowalne za pomocą jednego aksjomatu;

    (e) sformalizował na gruncie ontologii Leśniewskiego argumentację na rzecz nieistnienia uniwersaliów (scil. przedmiotów ogólnych).

    Poza tym zajmował się problematyką teorii mnogości (m.in. aksjomatem wyboru i hipotezą continuum) oraz teorią krat.

    Wybrane kwestie szczegółowe

    • Idealna aksjomatyka systemu logicznego. Właściwą postacią systemów logicznych są zaksjomatyzowane systemy formalne, których formalizm powinien być „intuicyjnie zrozumiały”.

    „W obrębie tej samej teorii często mówimy, że spośród dwóch systemów aksjomatycznych, które są oparte na tych samych terminach pierwotnych i które są wzajemnie inferencyjnie równoważne ze względu na te same reguły postępowania, jeden z nich jest lepszy niż drugi, ponieważ spełnia pewne z góry ustalone wymagania, których ten drugi system nie spełnia”.

    Idealna (scil. dobrze skonstruowana, „estetyczna”) aksjomatyka systemu logicznego powinna spełniać wymagania należące do trzech grup: wymagania ogólne, wymagania dotyczące terminów pierwotnych i wymagania szczególne.

    (1) Wymagania ogólne – to takie wymagania, „które powinny zostać spełnione przez systemy aksjomatów każdej teorii”. Są to wymagania:

    (a) spójności (scil. niesprzeczności): aksjomatyka nie powinna pozwalać na udowodnienie zarazem jakiejś formuły i jej negacji;

    (b) niezależności (dedukcyjnej): żaden z aksjomatów nie powinien wynikać z pozostałych;

    (c) adekwatności (scil. zupełności): każde sensowne zdanie języka danego systemu lub jego negacja powinny być tezami wywodliwymi z tej aksjomatyki.

    (2) Wymagania dotyczące terminów pierwotnych systemu aksjomatycznego:

    (a) adekwatność terminów pierwotnych;

    (b) wzajemna niezależność terminów pierwotnych;

    (c) wyłączność terminów pierwotnych: w aksjomatach nie powinno być terminów zdefiniowanych;

    (d) możliwie najmniejsza liczba terminów pierwotnych: najlepiej – jedyność terminu pierwotnego;

    (e) prostota terminów pierwotnych: funktory terminów pierwotnych mają jak najmniej argumentów (np. funktor jednoargumentowy jest prostszy od dwuargumentowego itd.).

    (3) Wymagania szczególne, stosowalne wobec aksjomatyki dowolnej teorii:

    (a) aksjomaty powinny być możliwie najkrótsze;

    (b) liczba różnych zmiennych w aksjomatach powinna być możliwie najmniejsza;

    (c) każdy aksjomat powinien być organiczny, tj. nie powinien zawierać części właściwych będących aksjomatami;

    (d) aksjomatyka powinna być możliwie najprostsza, tj. zawierać możliwie najmniej aksjomatów, przy czym najprostsza jest aksjomatyka złożona z jednego aksjomatu.

    BIBLIOGRAFIA

    A. Wykazy prac: 

    Bp.

    B. Bibliografia podmiotowa:

    1. Teksty naukowe:

    1.1. Książki własne:

    • 1933k – Informator o studiach i egzaminach z nauk filozoficznych na Uniwersytecie Warszawskim. W., KFSUW, ss. 24. • 1949k – An Investigation of Protothetic. Brux., IÉPB, ss. VI+44.

    1.2. Książki (współ)redagowane: 

    Bp.

    1.3. Zbiory tekstów własnych: 

    Bp.

    1.4. Artykuły:

    • 1931 – Izydora Dąmbska. La théorie du jugement de M. Edmond Goblot (rec.)PF r. XXXIV z. 1 s. 87. • 1932a – André Lalande. Les illusions évolutionnistes (spr.)PF r. XXXV z. 1–2 s. 160–161. • 1932b – Józef Pastuszka. Współczesne kierunki w filozofii religii (spr.). PF r. XXXV z. 1–2 s. 154–155. • 1932c – Z badań nad teorią dedukcjiPF r. XXXV z. 3–4 s. 171–193. • 1933a – Kazimierz Wais. Kosmologia szczegółowa (rec.)PF r. XXXVI z. 3 s. 297–298. • 1933b – Stanisław Gościski. Zagadnienia metafizyki. Emil Ostachowski, Jan Baptysta van Helmont (15771644) i jego filozofia przyrody (spr.)PF r. XXXVI z. 4 s. 394–397. • 1934a – Rudolf Carnap. L’ancienne et la nouvelle logique (rec.)PF r. XXXVII z. 1 s. 101. • 1934b – Tadeusz Czeżowski. Jak powstało zagadnienie przyczynowości (rec.)NKs r. I z. 5 s. 207–208. • 1934c – Stanisław Gościcki. Zagadnienia metafizyki (rec.). NKs r. I z. 9 s. 393–394. • 1934d – Michał Klepacz. Idea Boga w historiozofii Augusta Cieszkowskiego na tle ówczesnych prądów umysłowych (rec.)NKs r. I z. 6 s. 254–255. • 1934e – Jan Lindworsky. Psychologia eksperymentalna (rec.)NKs r. I z. 8 s. 351. • 1934f – O kolejnych uproszczeniach aksjomatyki „ontologii” prof St. Leśniewskiego. W: [Fragmenty filozoficzne… 1934], s. 144–160. Przekł. ang.: Successive Simplifications of the Axiom-System of Leśniewski’s Ontology. W: [McCall (red.) 1967], s. 188–200. • 1934g – Józef Pastuszka. Filozofia współczesna. T. I (rec.)NKs r. I s. 9 s. 394–395. • 1934h – Józef Pastuszka. Nieśmiertelność duszy ze stanowiska filozoficznego (rec.)NKs r. I z. 10 s. 441. • 1935a – Aksjomatyzacja implikacyjno-koniunkcyjnej teorii dedukcjiPF r. XXXVIII z. 1–2 s. 85–95. • 1935b – Tadeusz Ceżowski. Sur la dépendance entre les contenus et les extensions des concepts (str.)SP v. I. s. 449–450. • 1935c – Marcin Grabmann. Wstęp do „Summy Teologicznej” św. Tomasza z Akwinu (rec.)NKs r. II z. 8 s. 404. • 1935d – Joachim Metalmann. Determinizm nauk przyrodniczych (rec.)NKs r. II z. 8 s. 404–405. • 1935e – Recherches sur la théorie de la déduction (str.)SP v. I s. 485. • 1935f – Jan Salamucha. La preuve „ex motu” de l’existence de Dieu. Analyse logique de l’argumentation de St. Thomas d’Aquin (str.)SP v. I s. 483–484. • 1935g – Sur les simplifications successives de l’axiomatique de „l’ontologie” de St. LeśniewskiSP v. I s. 485. • 1935h – Stanisław Ignacy Witkiewicz. Pojęcia i twierdzenia implikowane przez pojęcie istnienia (rec.). NKs r. II z. 8 s. 405–406. • 1935i – Tadeusz Witwicki. O reprezentacji, czyli o stosunku obrazu do przedmiotu odtworzonego (rec.)NKs r. II nr 10 s. 538–539. • 1936a – Aksjomatyzacja pewnych wielowartościowych systemów teorii dedukcjiRPN t. I nr 1 s. 399–419. • 1936b – Benedykt Bornstein. Architektonika świata. T. I–II (rec.)NKs r. III z. 1 s. 4. • 1936c – Izydora Dąmbska. O prawach w nauce (rec.). NPJPOR r. XXI s. 355–357. • 1936d – Bolesław Gawecki. Szkice filozoficzne (rec.)NKs r. III z. 8 s. 441. • 1936e – Bohdan Kieszkowski. Platonizm renesansowy (rec.)NKs r. III z. 6 s. 315–316. • 1936f – Mieczysław Kreutz. Technika metody introspekcyjnej (rec.)NKs r. III z. 1 s. 4–5. • 1936g – Księga pamiątkowa ku czci Władysława Witwickiego (rec.). NKs r. III z. 7 s. 370. • 1936h – Stanisław Majewski. Materializm wobec nauki (rec.)NKs r. III z. 7 s. 371. • 1936i – Polskie wydawnictwa filozoficzne w latach 1918–1936NKs r. III z. 3 s. 113–121. • 1936j – Alfred Tarski. O logice matematycznej i metodzie dedukcyjnej (rec.)NKs r. III z. 10 s. 566–567. • 1936k – Tendencje rozwojowe współczesnej filozofii polskiej. Refleksje na marginesie III Polskiego Zjazdu Filozoficznego (1936)NKs r. III z. 8 s. 433–437. • 1937a – Axiomatization de la théorie de la déduction, basée sur l’implication et le conjunction (str.)SP v. II s. 480. • 1937b – Leon Chwistek. Granice nauki (rec.)NKs r. IV z. 3 s. 120–121. • 1937c – Izydora Dąmbska. Zarys historii filozofii greckiej (rec.)NKs r. IV z. 6 s. 310–311. • 1937d – Ernest Dimnet. Sztuka myślenia (rec.)NKs r. IV z. 3 s. 121–122. • 1937e – Lucjan Marian Freytag. U źródeł wiedzy i życia (rec.)NKs r. IV z. 1 s. 10–11. • 1937f – Augustyn Jakubisiak. O zakresu do treści (rec.)NKs r. IV z. 1 s. 11–12. • 1937g – Józefa Wanda Przysławska. Przyjaźń w etyce Arystotelesa (rec.)NKs r. IV z. 2 s. 74. • 1937h – Władysław Witwicki. Rozmowa o jedności prawdy i dobra (rec.)NKs r. IV z. 5 s. 248. • 1938a – Benedykt Bornstein. Architektonika świata. T. III (rec.)NKs r. V z. 2 s. 73–74. • 1938b – Bronisław Trentowski. Listy (18361869) (rec.)NKs r. V z. 5 s. 262. • 1938c – Michał Wiszniewski. Charaktery rozumów ludzkich (rec.)NKs r. V z. 9 s. 518–519. • 1938d – Adam Żółtowski. Descartes (rec.)NKs r. V z. 1 s. 11. • 1939a – Aksjomatyzacja koniunkcyjno-negacyjnej teorii dedukcji. CL v. I s. 179–193. • 1939b – Z badań nad prototetyką. CL v. I s. 171–176. Przekł. ang.: An Investigation of Protothetic. W: [McCall (red.) 1967], s. 201–206. • 1949–1950 – L’analyse de l’antinomie russellienne par Leśniewski. Mth v. I nr 1 s. 94–107, nr 2 s. 220–228, nr 3 s. 308–316; v. II nr 6–7 s. 237–257. Przekł. ang.: Leśniewski’s Analysis of Russell’s Paradox. W: [Czelakowski, Rickey i Srzednicki 1984r], s. 11–44. • 1952 – Axiomatization of a Partial System of Three-Value Calculus of PropositionsJCS v. I nr 1 s. 23–55. • 1953a – Note on a Modal System of Feys-von-Wright. JSC v. I nr 3 s. 171–178. • 1953b – On a Universal Decision ElementJCS v. I nr 2 s. 71–80. • 1953c – Z badań nad aksjomatyką prototetyki Stanisława Leśniewskiego. RPTNO r. IV s. 18–20. • 1954 – Axiomatization of a Conjunctive-Negative Calculus of PropositionsJSC v. I nr 4 s. 229–242. • 1955a – Note on a Problem of Paul Bernays. JSL v. XX nr 2 s. 109–114. • 1955b – Studies in Leśniewski’s Mereology. RPTNO r. V s. 34–43. Toż w: [Czelakowski, Fickey i Srzednicki 1984r], s. 217–227. • 1956a – In memoriam Jan Łukasiewicz (1878–1956). PhSt v. VI s. 3–49. Przekł. pol.: Jan Łukasiewicz (1878–1954). RPTNO r. VII (1957) s. 3–21. • 1956b – On Well Constructed Axiom Systems. RPTNO r. VI s. 54–65. Przekł. pol.: W sprawie dobrze skonstruowanej aksjomatykiFN r. XII (2004) nr 1 s. 123–136. • 1957 – La génesis de la Escuela Polaca de Lógica. OE v. VII nr 25 s. 83–95. • 1958 – Jan Salamucha (1903–1944): A Biographical NoteNSch v. XXXII nr 3 s. 327–333. • 1960a – A Note Concerning the Axiom of ChoiceNDJFL v. I nr 3 s. 122. • 1960b – A Simple Formula Equivalent to the Axiom of ChoiceNDJFL v. I nr 3 s. 115–117. • 1960–1961 – On the Single Axioms of the Protothetic. I–-IIINDJFL v. I nr 4 s. 52–73, 176–177; v. II nr 2 s. 111–126, nr 3 s. 129–148, nr 4 s. 259, nr 5 s. 259. • 1961a – Certain Formulas Equivalent to the Axiom of ChoiceNDJFL v. II nr 4 s. 229–235. • 1961b – A Note Concerning the Many-Valued Propositional CalculiNDJFL v. II nr 2 s. 127–128. • 1961c – A Theorem on Hartogs’ AlephsNDJFL v. II nr 4 s. 255–258. • 1961d – Three Set-Theoretical FormulasNDJFL v. II nr 1 s. 59–65, nr 4 s. 529. • 1962a – An Axiom-System for {K;N}-Propositional Calculus Related to Simons’ Axiomatization of S3NDJFL v. III nr 3 s. 206–208. • 1962b – A Contribution to the Axiomatization of Lewis’ System S5NDJFL v. III nr 1 s. 51–60. • 1962c – A Note on the Regular and Irregular Modal Systems of LewisNDJFL v. III nr 2 s. 109–113. • 1962d – On the Generalized Brouwerian AxiomsNDJFL v. III nr 2 s. 123–128. • 1962e – A Remark Concerning the Third Theorem About the Existence of Successors of CardinalsNDJFL v. III nr 4 s. 279–283. • 1962f – A Set-Theoretical Formula Equivalent to the Axiom of ChoiceNDJFL v. III nr 3 s. 167–169. • 1962g – Six new Sets of Independent Axioms for Distributive Lattices with and INDJFL v. III nr 3 s. 187–192. • 1962–1963 – A Note of the Generalized continuum Hypothesis. I–IIINDJFL v. III nr 5 s. 274–278, v. IV nr 1 s. 67–79, nr 3 s. 233–240. • 1963 – A Note on the Modal SystemsNDJFL v. IV nr 2 s. 155–157. • 1964a – Family K of the Non-Lewis Modal SystemsNDJFL v. V nr 4 s. 313–318. • 1964b – Modal System S4.4NDJFL v. V nr 4 s. 305–312. • 1964c – A Note on Prior’s Systems in The Theory of Deduction. NDJFL v. V nr 2 s. 139–140. • 1964d – On the Propositional System of Vučković and Its Extension. I–IINDJFL v. V nr 2 s. 141–153, nr 3 s. 223–237. • 1964e – Remarks about Axiomatizations of Certain Modal SystemsNDJFL v. V nr 1 s. 71–80. • 1964f – A Theorem of Sierpiński on Triads and the Axiom of ChoiceNDJFL v. V nr 1 s. 51–58. • 1965 – A Note on Certain Set-Theoretical FormulaNDJFL v. VI nr 2 s. 157–160. • 1970a – Certain Extensions of Modal System S4NDJFL v. XI nr 3 s. 347–368. • 1970b – Note on G.J. Massey’s Closure-Algebraic OperationNDJFL v. XI nr 3 s. 343–347, nr 4 s. 584. • 1970c – Note on Zeman’s Modal System S4.04NDJFL v. XI nr 3 s. 383–384. • 1971a – Atomistic Mereology. I–IINDJFL v. XII nr 1 s. 89–103, nr 2 s. 203–213. • 1971b – Concerning Some Extensions of S4NDJFL v. XII nr 3 s. 363–370. • 1971c – Lattice-Theoretical and Mereological Forms of Hauber’s LawNDJFL v. XII nr 1 s. 81–85. • 1971d – A New Class of Modal SystemsNDJFL v. XII nr 3 s. 371–377. • 1971e – A Note on as Axiom-Systems of Atomistic MereologyNDJFL v. XII nr 2 s. 249–251. • 1971f – A Proper Subsystem of S4.04NDJFL v. XII nr 3 s. 381–384. • 1972a – An Abbreviation of Croisot’s Axiom-System for Distributive Lattices with I. NDJFL v. XIII nr 1 s. 139–141. • 1972b – Additional Note on Lattice-Theoretical Form of Hauber’s LawNDJFL v. XIII nr 1 s. 101–102. • 1972c – Certain Sets of Postulates for Distributive Lattices with the Constant ElementsNDJFL v. XIII nr 1 s. 119–123. • 1972d – An Equational Axiomatization of Associative Newman AlgebraNDJFL v. XIII nr 2 s. 265–259, nr 4 s. 584. • 1972e – A New Formalization of Newman AlgebraNDJFL v. XIII nr 2 s. 255–264. • 1972f – Solution to the Problem Concerning the Boolean Bases for Cylindric AlgebrasNDJFL v. XIII nr 4 s. 529–545. • 1973a – Concerning the Quantifier Algebras in the Sense of PinterNDJFL v. XIV nr 4 s. 547–553. • 1973b – A New Axiomatization of Modal System K1.2NDJFL v. XIV nr 3 s. 413–414. • 1973c – Note about the Boolean Parts of the Extended Boolean AlgebrasNDJFL v. XIV nr 3 s. 419–422. • 1973d – A Note on Newman’s Algebraic SystemsNDJFL v. XIV nr 1 s. 129–133. • 1973e – Remark about the Boolean Parts in the Postulate-Systems of Closure, Derivative and Projective AlgebraNDJFL v. XIV nr 1 s. 111–117. • 1973–1974 – Modal System S3 and the Proper Axioms of S4.02 and S4.04NDJFL v. XIV nr 3 s. 415–418; v. XV nr 4 s. 648. • 1974 – A Theorem Concerning a Restricted Rule of Substitution in the Field of Propositional Calculi. I–IINDJFL v. XV nr 3 s. 465–476, nr 4 s. 589–597. • 1975a – Concerning the Postulate-Systems of Subtractive Abelian GroupsNDJFL v. XVI nr 3 s. 429–444. • 1975b – A New Postulate-System for Modular LatticesNDJFL v. XVI nr 1 s. 81–85. • 1975c – A Short Postulate-System for OrtholatticesNDJFL v. XVI nr 1 s. 141–144. • 1976a – The Axioms for Latticoids and Their Associative ExtensionsNDJFL v. XVII nr 4 s. 625–631. • 1976b – The Modular LatticoidsNDJFL v. XVII nr 4 s. 617–621. • 1976c – Pledger Lemma and the Modal System S30NDJFL v. XVII nr 2 s. 253–256. • 1976d – A Short Equational Axiomatization of Modular OrtholatticesNDJFL v. XVII nr 2 s. 311–316. • 1976e – A Short Equational Axiomatization of Orthomodular LatticesNDJFL v. XVII nr 2 s. 317–320. • 1978a – Awkward Axiom-SystemsNDJFL v. XIX nr 2 s. 315–320. • 1978b – A New Axiomatization of the Mixed associative Newman AlgebrasNDJFL v. XIX nr 3 s. 467–474. • 1978c – Note about Łukasiewicz’s Theorem Concerning the System of Axioms of the Implicational Propositional CalculusNDJFL v. XIX nr 3 s. 457–460. • 1979 – Equational Two Axioms Bases for Boolean Algebras and Some Other Lattice TheoriesNJDFL v. XX nr 4 s. 865–875.

    2. Publicystyka:

    • 1995p – Lata wojny… Listy do Józefa M. Bocheńskiego. W: [Jadacki i Markiewicz (red.) 1995] s. 123–133.

    3. Teksty literackie: 

    Bp.

    4. Przekłady: 

    Bp.

    C. Bibliografia przedmiotowa:

    ■ Świętorzecka, Kordula: • 2018 – Bolesław Sobociński. The Ace of the Second Generation of the Lvov-Warsaw School. W: [Garrido i Wybraniec-Skardowska 2018r], s. 599–613. ■ Tatarkiewicz, Krzysztof: • 1998 – Profesor Sobociński i kolega BumRPTM-II r. XXXIV s. 123–146.

    Cytowanie

    Anna Brożek, Jacek Jadacki, Aleksandra Gomułczak, SOBOCIŃSKI, Bolesław. Wersja: 1.0. W: Encyklopedia Szkoły Lwowsko-Warszawskiej. Wydawnictwo Academicon, Warszawa–Lublin, piątek, 10 października 2025.

    Pojęcia – koncepcje – dyscypliny

    Drukuj