Miejsce w SLW: uczeń Tadeusza Czeżowskiego.
Obszary badań: psychologia, pedagogika, medycyna.
BIOGRAFIA
Data i miejsce urodzenia: 9.11.1908. Dąbrowa Górnicza.
Data i miejsce śmierci: 28.10.1994. Warszawa.
Rodzice: Antoni i Antonina z d. Ligenza (vel Legienz).
Matura: Gimnazjum w Dąbrowie Górniczej (1929).
Studia: UJ (1930–1932), UWil – filozofia (1932–1934), medycyna (1934–1939), Akademia Medyczna w Gdańsku (1955–1956).
Magisterium: Zainteresowania naukowe i wyniki pracy studentów polonistyki. 27.06.1935. UWil. Tadeusz Czeżowski.
Doktorat (z filozofii): Reakcja paramecium caudatum na bodźce świetlne. 12.06.1938. UWil. Tadeusz Czeżowski.
Dyplom lekarza: 23.04.1956. Akademia Medyczna w Gdańsku.
Dydaktyka: UWil (1938–1939).
Varia: Studia medyczne w UWil zakończył absolutorium; dokończył je po wojnie w AM w Gdańsku. Podczas II Wojny Światowej był uczestnikiem konspiracji (pseud.: Ligęza, Ligenza, Stanisław Bolesław Makowski), szefem BIP Okręgu Nowogródzkiego AK i redaktorem Świtu (1943–1944). Został zesłany do łagrów syberyjskich – Suchobezwodnyje (1945–1949) i Workuta (1949–1955), gdzie był lekarzem obozowym. W 1955 wrócił do Polski; był neurologiem i psychiatrą w Szpitalu w Żyrardowie (1955–1957) i Sanatorium Neuropsychiatrii Dziecięcej w Garwolinie (1958–1966); następnie pracował w Klinice Neurologicznej w Wiedniu (1966–1967) i Przychodni Internistyczno-Specjalistycznej na Pradze-Północ w Warszawie (1967–1988).
IDEE, PROBLEMY, REZULTATY
Ogólna charakterystyka dorobku naukowego
Wawrzyńczyk był przez całe życie przede wszystkim lekarzem praktykiem. W młodości jednak prowadził badania empiryczne dotyczące pogranicza psychologii i pedagogiki.
Wybrane kwestie szczegółowe
- Zainteresowania naukowe studentów a efektywność ich studiów. Mówimy, że dana osoba ma określone zainteresowania naukowe, gdy posiada „dyspozycję do pracy intelektualnej w obranej dziedzinie wiedzy”.
Na powstanie i rodzaj zainteresowań naukowych decydujący wpływ ma środowisko szkoły średniej. Dzieci w szkołach powszechnych nie wykazują jeszcze żywych zainteresowań do poszczególnych przedmiotów nauki. Natomiast „szkoła średnia wpływa na rozwój duchowy uczniów w ten sposób, że wzbudza zainteresowania do pewnych dziedzin wiedzy”.
Badania studentów polonistyki wskazują, że większość studiujących (ponad 2/3) podjęła studia, aby pogłębić swoją wiedzę w studiowanej dziedzinie i zdobyć wyższą kulturę duchową. „Praca samodzielna jest w większości przypadków najbardziej przyjemna dla studentów polonistyki. Wykłady mają wartość o tyle, o ile rozszerzają horyzonty myślowe studenta.”
Studiowanie filozofii nie wpłynęło na kształt ich zainteresowań. Wpłynęło natomiast na „rozszerzenie i pogłębienie światopoglądu studentów” oraz rozbudziło krytycyzm i dało „pewne podstawy do samodzielnych studiów”.
W czasie studiów studenci korzystają wiele z dyskusji seminaryjnych. „Nasuwa się tu wniosek o pewnej nieśmiałości i niewyrobieniu młodzieży akademickiej, które jej nie pozwalają na całkowite wykorzystanie udziału w seminariach oraz możności prowadzenia tzw. pracy samodzielnej.”
„Metoda pracy studentów wpływa na wyniki.”
Jest rzeczą zastanawiającą, że „samodzielna praca studentów o szerszych naukowych zainteresowaniach oraz o zainteresowaniach polonistycznych” wywiera wpływ hamujący na tok studiów: „studenci, pracujący samodzielnie, mają gorsze wyniki; natomiast studenci, którzy nie wykazują zainteresowań, pracując wyłącznie nad przygotowaniem się do egzaminów, mają lepsze wyniki pracy”.
BIBLIOGRAFIA
A. Wykazy prac:
Bp.
B. Bibliografia podmiotowa:
1. Teksty naukowe:
1.1. Książki własne:
• 1938k – Reakcje paramecium caudatum na bodźce świetlne. Wil., DZn, ss. 28.
1.2. Książki (współ)redagowane:
Bp.
1.3. Zbiory tekstów własnych:
Bp.
1.4. Artykuły:
• 1936 – Zainteresowania naukowe i wyniki pracy studentów polonistyki. KP t. VIII nr 2–3 s. 185–215. • 1937 – Badania nad pamięcią spirostomum ambiguum major. ABE v. XI nr 11 s. 57–77. • 1963 – Neurologische und psychologische Aspekte der Rehabilitation cerebral-spastische Paresen im Kindesalter. V2IKPEK s. 150–159.
2. Publicystyka:
• 1995ap – Powszechny zryw. Wo t. VII nr 9 s. 12–13. • 1995bp – [Czasopismo] Polska w Walce. Wo t. VII nr 10 s. 11–13. • 1995cp – Nowa okupacja. Wo t. VII nr 11 s. 9–11. • 2002p – Z Dembińskim i Miłoszem na Uniwersytecie Wileńskim. Arc r. IX nr 3 s. 143–158. • 2005p – Początek wojny w Wilnie i konspiracja do czerwca 1941. ZHWiN r. XIV nr 23 s. 91–143.
3. Teksty literackie:
Bp.
4. Przekłady:
Bp.
C. Bibliografia przedmiotowa:
Bp.
